Kurrende der Kirchgemeinde singt ein Lied von Pětr Mołnk
Pětr Młónk
Jenemu wučerjej
Hdyž dźens, mój luby wučerjo,
Ja dyrbju wot Was dźělić so,
Da zrudny ale z lubosću
Wam dźaknu ruku poskiću.
Haj Bóh tón Knjez, tón žohnuj Was
za wšitko dobre kóždy čas,
štoš sće we wěrnej lubosći
Mje dotal w šuli wučili.
Ach, ja čas mojoh´ žiwjenja
Was, mojoh` luboh` wučerja,
Tež, hdyž Wy wjacy njejsće tu,
Wšak ženje zabyć njebudu.
žórło: Pětr Młónk: Kěrluše a spěwy, Budyšin 1879, Nr. 296
Stejimy tu před starej Hodźijskej cyrkwinskej šulu
Hodźijska cyrkwinska šula bě jedna z prěnich wjesnych šulow Budyskeho kraja. Kurwjerch Moric załoži ju jako předgymnazij 1560 po zawjedźenju reformacije. Po wizitaciskej rozprawje z lěta 1617 słužeše wona k tomu, serbskich hólcow w němčinje a łaćonšćinje wuwučować a so tak na wopyt wjerchowskeje šule (na př. St. Afra w Mišnje) a pozdźiši studij přihotować. Z tym měješe wulki wuznam za kubłanje serbskeje inteligency runje tak kaž za kubłanje serbskeho ludu. Ličba šulerjow bě snadna. 1731 wopytowaše 21 šulerjow Hodźijsku šulu. W samsnym lěće so na ludowu šulu přetwori. Tak rozšěri so ličba šulerjow na něhdźe 80.
Hodźijski farar Wjacław Warichius, kotryž bě tež za cyrkwinsku šulu zamołwity, přełoži Lutherowy mały katechizm do serbšćiny. 1595 so tutón přełožk jako prěnja hornjoserbska kniha ćišćeše. Wona běše potom 300 lět dołho zakład křesćanskeho kubłanja ewangelskich serbskich dźěći Hornjeje Łužicy. Na Wjacława Warichiusa dopomina wot lěta 2006 pomnik při južnym zachodźe cyrkwje. Nětčiše twarjenje prjedawšeje cyrkwinskeje šule bu 1780 natwarjene, bě hač do 1842 Hodźijska šula. Tule běše Pětr Młónk wot 1811 do 1818 ze šulerjom.
